ΑΡΡΩΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΠΟΙΗΜΑ - ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
TEDDIE DANDIES
2020-02-22
2020-02-22
Μιας και μπήκαμε στο καρναβάλι...
Από World Radio Vision
60' poet 2020-02-23 13:57:46 (UT)
Μιας και έγραψα τρία ποιήματα χτες, και επειδή όλοι κλαίνε για το χαμό μιας ποιήτριας από χτες-προχτές, είπα να γράψω κι ένα σήμερα, αποχαιρετιστήριο, από ποιητή σε ποιήτρια. Από ποιητή που έμαθε την ποιήτρια αφότου πέθανε και διαβάζοντας λίγα γι αυτή από αυτά που γράψανε οι άλλοι γι αυτή, με δικά της λόγια.
Άντε, καλοτάξιδη! Και να μας γράφεις!
Λύσε και κανά γρίφο όπως έρχεσαι. :)
Δεν είναι αμαρτία να ακονίζεις το μυαλό που και που.
Να μη σε πιάνουν μπόσικο οι διάβολοι κι οι τρίβολοι της ύπαρξης και της ανυπαρξίας.
Αμόλυντη και άσπιλη, παρθένα κόρη, μάνα,
αν είναι η ποίηση εξομολόγηση,
παπάς σου πρέπει, κάρμα, κι εγέννετο το θάμα!
Κίρκη σε φώναξαν Κική... :( Κική δεν είναι ποίημα.
Βασιλική, Αυλή, Μεγαλοπρέπεια! Με τούτο φτιάχνεις ρίμα.
Μ' οχτώ γραμμάτια δουλεύει ο Ερμής, όχι με τ' άλογά τους
συντομογραφήματα, αγέρας ο κοπανιστός, μπροστά τους.
Στα μάτια και στην ακοή, του κόσμου εδώ που τον πατείς,
μόνη ποτέ δεν θα βρεθείς, ούτε θα βαρεθείς, να προχωρείς, να προχωρείς.
Βούρκος και άβυσσος μαζί, χορό τρικούβερτο έχουν στήσει,
τους τυχερούς και τους απόκληρους, κανένας δεν θα ορίσει.
Μόνος του διαλέγει ο καθείς, τι ρότα θα τραβήξει,
απ' όλα έχει ο μπαξές, χαρά, πιοτί και δάκρυ,
κι όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, τον κόσμο θε ν' αλλάξει.