Δε γράφεις και τίποτα
Κώστας Τόλης
2018-08-22
2018-08-22
κι 'ν' όλα ανείπωτα...
| Μα... μου κρατάς και μούτρα,
δε γράφεις και τίποτα κ' είν' όλα ανείπωτα, διαβάζεις κάμα σούτρα; Ε ρε που μπλέξαμε πάλι και πάλι και δώστου στη ζάλη και ρίχτου και χώστου την άλλη και τρίζουν τα δόντια της Κάλι. Μην είν' η άνοιξη, μην είν' οι κάμποι; Μην είν' τα κρύα τα νερά; Ή μήπως οι ουρακοτάγκοι; Τι τρέχει πάλι ρε παιδιά, Τι τρέχει ρε συντρόφια; Γιατί δε βλέπω πια πουλιά; Μπας κι είν' όλα ψόφια; Ποιανού αιθρία άνωθεν, ερρίφθην εις τη φλόγα; Τι είχε κάνει ο δυστυχής; Μην πήδηξε την Όλγα; Μπα σε καλό σας σύντροφοι. Μπα σε καλό σας βλάχοι. Βρε που να σου 'μπει ο διάολος. Να 'σ' καμπουριάσ' η ράχη. Δεν είν' έγκλημα βρε η ποίηση. Δεν είν' δολοφονία. Αιώνιου πόνου είναι κραυγή και διαμαρτυρία. Όποιος δεν το 'χει δηλαδή το χάρισμα ετούτο δεν έχει δικαίωμα στη ζωή Μον' θάνατο για φρούτο; Εδώ οι ίδιοι οι πολιτικοί, "Τηλέμαχος Χυτήρης" ετίμησε και τον υδραυλικό, ειν' ντε και καλά καρμίρης; Εντάξει ξέρω ναι ναι ναι, αυτός μπορεί και να 'ναι ε και τι έγινε λοιπόν; όλοι κουτσοί στραβοί χωράνε. Στον Άι Παντελεήμονα, Στον Σάι ΜπάμπαΜπάμπα Στο site του ειδήμονα, Στη λέξη αμπρακατάμπρα. |