iaspis.net

ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
anatoli.jpg

Με κάθε Ανατολή

Βούλα Κυπαρισσοπούλου
2018-05-26

έτρεχα να πιαστώ απο μια ακτίνα του Ήλιου!

Με κάθε Ανατολή έτρεχα να πιαστώ απο μια ακτίνα του Ήλιου!
Ποτέ δεν τον προλάβαινα, έφτανε στη Δύση του...

Και τότε, άναβε ο Θεός ένα-ένα τ'αστέρια του στον ουρανό.
Τι θέλει να μας δείξει αναρωτιόμουν...!
Για να τ'ανάβει κάθε βράδυ κάποιος λόγος υπάρχει...

Λιγοστό το φως στη Γη, κι οι άνθρωποι το διπλοκλειδώσαμε
μες στην ψυχή μας μην τυχόν και κλαπεί.
Οχι από εγωισμό, αλλά για να μπορέσουμε να ζήσουμε!

Διψασμένοι για φως οι άνθρωποι, τρέχουμε ασταμάτητα
μήπως και κάποια στιγμή το αγγίξουμε...

Βούλα Κυπαρισσοπούλου


Tags: ΠΟΙΗΜΑ ΗΛΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΗ