Ο Λοξίας της ασφάλτου
Κώστας Τόλης
2018-02-08
2018-02-08
Πηγαίνω σιγά γιατί βιάζομαι... πλέον :)
|
Μια φορά κι ένα καιρό, όταν ήμουνα μικρό, έπαιζα με μηχανάκια, για να ρίχνω κοριτσάκια :) Κι ήταν μέγιστη ηδονή, τέρμα γκάζι το ΧΤ, το XR και η 1000άρα και στην πλάτη η μανάρα :) Μα μια μέρα ξαφνικά, είδα αστράκια και φωτιά, είδα το χριστό φαντάρο, και μου άναψε τσιγάρο :) "Και για που ρε φιλαράκι, τρέχεις σαν το διαβολάκι, και φρικάρει ο ντουνιάς, για να γίνεις σταρ ελλάς;" Με το που την παίρνω πρέφα, του τη βγαίνω ρίχτα φέρτα, τι μπουρούχα είναι αυτή, βγάλε ρε καμιά ξανθή :) Την ψιλοακούει ο μάγκας, με κοζάρει στο στραβό, "άντε ρε φύγε από δω", και με διώχνει κλωτσηδών :) |
NDE 2021-09-26 19:37:07 (UT)
Ποιά ήταν η εμπειρία σας από την κοντά στο θάνατο εμπειρία κ. Τόλη;
-Όταν επανήλθα μετά από 7 μέρες στον 10ο όροφο του Ευαγγελισμού, δίπλα σε μελλοθάνατους βαθιά ηλικιωμένους, οι πρώτες λέξεις που είπα ήταν, "πάλι εδώ;" και ένιωσα ένα κύμα βαθύ εσωτερικού πόνου και απογοήτευσης να με πλημμυρίζει στο ηλιακο πλέγμα, στην καρδιά, γιατί έπρεπε να συνεχίσω σε αυτόν τον κόσμο...
-Την επόμενη μέρα, πλησίασα το παράθυρο, έβλεπα τα περιστέρια, και επιχείρησα να πετάξω μαζί τους, αλλά το είδε και η μαμά μου και με πρόλαβε. :)
-Την μεθεπόμενη μέρα, φώναζα και ζητούσα χασίς (είχα τρακάρει λόγω αλκοόλ...), και κυνηγούσα τις νοσοκόμες για ένα στα γρήγορα! :) :) :) :) :) :) ...
NDE 2023-08-01 07:33:01 (UT)
Όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει, δεν κουβάλησα μνήμες ούτε από την άλλη πλευρά, αλλά επίσης δεν κουβάλησα και μνήμες για το πώς ακριβώς έγινε το ατύχημα. Ο Θάνατος μού την είχε στημένη από αρκετές μέρες πριν πάντως. Αυτό το είχα καταλάβει, από περίεργες συμπεριφορές οδηγών που βγάζαν φλας δεξιά και στρίβαν αριστερά. Και που εγώ βλέποντας να ανάβουν φλας δεξιά, έγερνα αριστερά και ετοιμαζόμουν να προσπεράσω... Είχα βασικές υποψίες ότι κάποιος μου την είχε στήσει, αλλά τελικά ήταν μάλλον συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια τόσο από την πλευρά μου, όσο και αυτού που υποψιαζόμουν. Ο οποίος παρεπιπτόντως, μετά από 5-10 χρόνια σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Όμως... Όταν συνήλθα στο νοσοκομείο και κατάλαβα τον κόσμο ξανά, πληροφορήθηκα ότι μαζί μου στην Ντακότα που με είχε πάρει από Κέρκυρα στην Αθήνα, ήταν και μια νεαρή τουρίστρια από τις Σκανδιναβικές χώρες, όχι πάνω από 22 ετών. Και που γι αυτήν είχε έρθει η Ντακότα, γιατί είχε τρακάρει με μηχανάκι σε άλλο δυστύχημα σε άλλο μέρος του νησιού. Εγώ απλώς "είδα ανοιχτά και μπήκα" από τύχη στην Ντακότα. Δηλαδή με βάλαν, γιατί δεν θυμάμαι καν ότι μπήκα σε αεροπλάνο.
Δυστυχώς, ο Θάνατος με ακολούθησε και μέσα στην Ντακότα, αλλά δεν πήρε εμένα. Η νεαρή τουρίστρια, δεν έφτασε στην Αθήνα... Τότε εγώ ήμουν 28 χρονών,* και ήμουν πολύ τρομοκρατημένος για να σκεφτώ για την κοπέλα. Μετά από 2-3 χρόνια, όταν το συνειδητοποίησα, και σε συνδυασμό, με το ότι εγώ όταν "ξαναγύρισα" από τον άλλο κόσμο, ήθελα να ξαναπάω, όπως έγραψα παραπάνω, άρχισα να νοιώθω ότι θα πρέπει να υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος που με ξαναστείλαν πίσω. Τώρα τον γνωρίζω.
Μετά από τόσον καιρό, η κοπέλα θα πρέπει να έχει ξαναγυρίσει, ή να ετοιμάζεται να γυρίσει. Αυτό αισθάνομαι κάθε φορά που την σκέφτομαι, και θα είναι σίγουρα πολύ πιο μελετημένη αυτή τη φορά και δαφνοστεφανωμένη.
Αυτά με αφορμή μια εμπειρία NDE που είχε και κάποια άλλη κοπέλα που είδα σήμερα σε αυτό το βίντεο, που είδε και έμαθε πολλά!
* Η 1η Επιστροφή του Κρόνου στη Γενέθλια θέση του στο Προοδευτικό Ωροσκόπιο.