Τι είναι η Ψυχή
Κώστας Τόλης
2018-01-19
2018-01-19
Ξετυλίγοντας τον Μίτο της Ψυχής
Το φως δεν είναι μαθημένο να εγκλωβίζεται, αλλά αυτό που Νιώθει είναι κάτι πρωτόγνωρο γι αυτό και αποφασίζει να το εξερευνήσει. Στην πορεία αυτής της εξερεύνησης και περνώντας ο καιρός, το φως ξεχνάει την καταγωγή του, άλλωστε είναι συναρπαστικές οι προσμίξεις των υλικών της γης που το φως ζωντάνεψε και το φως ανακάλυψε κάτι νέο, την ηδονή :) Που αυτή η ηδονή, του δίνει τη δυνατότητα να αναπαραγάγει είδωλα του εαυτού του!
Εν τω μεταξύ, νέες δέσμες φωτός φτάνουν στη γη κάθε τόσο και κάποιες βλέπουν τις εγκλωβισμένες δέσμες που ήδη είναι εκεί και αποφασίζουν να τις βοηθήσουν να απεμπλακούν από κει, ή φωτίζουν τα σημεία που οι δέσμες που είναι στη γη ήδη, δεν βλέπουν. Αυτές τις νέες δέσμες στα παλιά τα χρόνια τις λέγαν Αγγέλους.
Η Φώτιση που συμβαίνει σε αυτούς που αποκαλούμε φωτισμένους, γκουρού, Χριστός, Βούδας, κλπ, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ξανα-ανακάλυψη της καταγωγής τους, που περιγράψαμε παραπάνω, αλλά και ο τρόπος να αντλούν από αυτή την πηγή της καταγωγής τους, τη δύναμη και τις απαντήσεις που χρειάζονται για να συνεχίζουν να είναι μαζί μας και να μας υπενθυμίζουν την καταγωγή μας. Γιατί από την πολλή προσκόλληση στο Χώμα, το Νερό και τον Αέρα της Γης (και την ανάμιξή τους που προκαλεί την ηδονή), έχουμε ξεχάσει τη Φωτιά που καίει μέσα μας και μας κρατάει ζωντανούς :)
* * *
Αφού έγραψα τα παραπάνω, θυμήθηκα ότι είχα ακούσει για ένα βιβλίο του Αριστοτέλη, Περί Ψυχής, το γκούγκλαρα και διάβασα τα παρακάτω:
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ
(...) Σύμφωνα με τον αριστοτελικό ορισμό, ψυχή είναι η πρώτη εντελέχεια ενός φυσικού, οργανικού σώματος, που έχει τη δυνατότητα της ζωής, και, επίσης, έχει μέσα του την αρχή της κίνησης και της στάσης. Εντελέχεια είναι η μορφή του όντος που υπάρχει σε κατάσταση δυνατότητας. Η ψυχή, δηλαδή, είναι μια υπόσταση με την έννοια της μορφής. Η χαρακτηριστική αριστοτελική διατύπωση, είναι πως η ψυχή είναι αυτό που ένα συγκεκριμένο σώμα ήταν να είναι. Είναι αιτία και αρχή του ζωντανού σώματος, η πηγή και ο σκοπός της κίνησής του. Είναι αιτία ως η μορφή του έμψυχου σώματος. (...) Tαυτόχρονα, κατέληξε να δει καθαρά ότι η ψυχή και το σώμα συνιστούν, στην περίπτωση του ανθρώπου επίσης, μια πολύ συνεκτική ενότητα. Το Περί Ψυχής σηματοδοτεί το τελευταίο στάδιο της εξέλιξης του Αριστοτέλη στον τομέα της ψυχολογίας· αυτό γίνεται φανερό από ολόκληρη την πορεία που προηγήθηκε. (...) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
Οποιαδήποτε ομοιότητα μεταξύ των δύο κειμένων είναι εντελώς συμπτωματική και οφείλεται στην αχαλίνωτη φαντασία του εκάστοτε γραφέα :)
Ωστόσο, δική μου επιρροή ήταν ο "Σμαράγδινος Πίνακας" του Ερμή του Τρισμέγιστου, καθώς κι ένα άλλο κείμενο που είχα γράψει για "Το Όραμα της Αστρολογίας", που περιγράφει το ίδιο πράγμα, με λίγο διαφορετική αφήγηση.
Εύχομαι να το απολαύσατε :)