Μικροί άνθρωποι, μεγάλες προσδοκίες
ΙΑΣΠΙΣ
2020-02-16
2020-02-16
Τι θέλω κι ανακατεύομαι με τα κοινά;
Μόλις κάποιος εξασφαλίσει ένα άλφα επίπεδο διαβίωσης, θεωρητικά πάντα, μιας και τίποτα δεν μένει σταθερό επί μακρώ... αρχίζει να θέλει να προβληθεί, και να αποδείξει στους άλλους ότι αυτός είναι ο μόνος σωστός και ο καλύτερος από όλους τους άλλους. Δεν το 'χω δει το έργο από τότε που ΠτΔ ήταν ο Στεφανόπουλος (ΔΗΑΝΑ), που μπορεί να μην έγινε τελικά πρωθυπουργός ποτέ, αλλά έγινε ΠτΔ ώστε να μπορεί να λέει "ζωντανά στον αέρα", μαζί με τον Υπουργό τότε Αιγαίου (Σηφουνάκης; Βαλυράκης; ή κάπως έτσι), ότι "οι καλύτεροι, οι άριστοι, βρίσκονται στην κορυφή" του κράτους της Ελλάδας; Πώς δίνουν βαθμούς αυτοί οι... χτίστες της Έλλαδας μεταξύ τους, ακόμα μου είναι... μυστήριο :) :) :) :) :) ενώ κάτω από τη μύτη του, του ΠτΔ, η ρεμούλα, η λαμογιά και οι βαλίτσες με τις μίζες, η μαφία του κολάρου δηλαδή, έκανε τη χώρα ξέφραγο αμπέλι.
Και τι να μαζέψει τώρα κανείς εκεί που έχει καταντήσει το πράγμα; Ασήμαντοι άνθρωποι γίνονται σημαντικοί στα μάτια άλλων ασήμαντων και μικρών ανθρώπων. Βενιζέλος, Πάγκαλος, Σημίτης, Φίλης, Καζάκης, έχουν αναχθεί σε πρότυπα του νεοελληνικού παλαιοραγιαδισμού. Και αφού αυτοί κυβερνούν με τη θέληση και την ανοχή της κοινωνίας, εμένα γιατί θα έπρεπε να με απασχολούν όλα αυτά; Δεν θα έπρεπε να κάτσω στην Ολλανδία και να ξεχάσω τα "πάτρια εδάφη"; Όχι βέβαια, καθώς και εκεί, στις βόρειες "πολιτισμένες" χώρες, τα ίδια ισχύουν, όλοι τρέχουνε στο γάμο του καραγκιόζη, λένε στην υγεία των κορόιδων που δουλεύουν πιο σκληρές εργασίες για λιγότερα χρήματα και νιώθουν υπεροχή. Η υπεροχή τους μετριέται στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Σκλάβοι όλοι του χρήματος. Και ο προσωπικός τους χρόνος πάει περίπατο. Τον έχουν ξεχάσει. Έχουν ξεχάσει το δικό τους ιδιαίτερο ανθρώπινο καθήκον, που είναι η τελείωση της φύσης τους. Το να μην κάνουν τα λάθη που θα οδηγήσουν στην καταστροφή τους και δική μας όμως, καθώς υπνωτίζουν λαούς και λαούς σε τέτοια "ήθη και έθιμα".
Για να φιλοσοφήσεις, λένε τώρα κάποια "ψαγμένα" μπάζα ελληνικά, πρέπει να έχεις λύσει το βιοποριστικό σου. Και το λένε με καμάρι... Εσείς όλοι που δεν έχετε λύσει το βιοποριστικό σας, δεν έχετε δικαίωμα στη φιλοσοφία, στο στοχασμό, στην εξερεύνηση άλλων κόσμων, πέραν του χρήματος. Αυτοί είναι χειρότεροι από αυτούς που κατηγορούν, αν και τους λυπάμαι, ειδικά τους γεροντότερους, που βλέπουν ότι τελειώνουν τα ψωμιά τους και έρχεται η ώρα να κάνουν απολογισμό ζωής. Και τότε ο Μέγας Λογιστής... θα τους ζητήσει τα έργα και τις ημέρες τους εδώ, και τα δολάρια και τα ευρώ δεν μετρούν σε αυτόν τον Λογιστή. Σε τι διαφέρουν άραγε από την κυρά Μαρίκα και την κυρά Κατίνα, που κουτσομπολεύουν όλους τους άλλους, ακριβώς επειδή είναι γυναίκες και είναι η φύση των γυναικών, να μιλάν πολύ χωρίς λόγο, όπως κελαηδούν οι καρδερίνες που είναι ξεγκάστρωτες.
Αυτοί οι "νεοφιλοσοφούντες" που βγάζουν και πορίσματα περί του τι εστί φιλοσοφία, απλώς κουτσομπολεύουν αυτό που δεν μπορούν να αντιληφθούν και να φτάσουν, αυτό που ζηλεύουν ενδόμυχα και δεν θέλουν ούτε να το παραδεχτούν στους ίδιους τους τούς εαυτούς. Φοβούνται να το παραδεχτούν, λόγω μικροεγωισμού, αλλά παρόλα αυτά, αυτοαναδεικνύονται ως οι "μόνοι άξιοι να φιλοσοφούν"... :)
"Εξ αιτίας των σκέψεων Ενός δημιουργήθηκε ο Κόσμος", λέει ο Ερμής ο Τρισμέγιστος. Εξ ενός σπέρματος και εξ ενός ωαρίου, ενός ερμαφρόδιτου οργανισμού, δημιουργήθηκε ο άνθρωπος, λέω εγώ. Και όλοι είμαστε απόγονοι του λάθους της αιμομιξίας αυτής της αδυναμίας της αναπαραγωγής να φιλοτεχνήσει την Τελειότητα στη Μορφή και στο Πνεύμα. Ποιό Συμπαντικό Σκοπό εξυπηρετεί ο άνθρωπος και γενικά η "έμβια" ζωή στον πλανήτη σήμερα; Ποιό Σκοπό εξυπηρετεί το Σύμπαν όλο; Να καταφέρουμε τι, φιλοσοφώντας; Μήπως να ξαναγυρίσουμε στην Ανυπαρξία, γιατί μόνο εκεί υπάρχει Γαλήνη;
Γιατί όλοι, διαβάζω αυτές τις μέρες, οι μικροί άνθρωποι, εξυμνούν την ηδονή, τον σωματικό έρωτα και τον οργασμό, ως τα ύψιστα επιτεύγματα για τον άνθρωπο; Γιατί δεν έχουν νιώσει ποτέ κάτι ανώτερο, προφανώς. Και απορρίπτουν ότι δεν μπορεί το σώμα τους και το λογικό τους, να κατανοήσουν και να φτάσουν.
Ούτε η τυχαιότητα μπορεί να εξηγήσει ή να δικαιολογήσει το Σύμπαν και τις λειτουργίες του. Ο Σκοπός παραμένει το Μεγάλο Άγνωστο σε όλες τις Εποχές. Ούτε η Ανυπαρξία υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ, εφόσον υπάρχω εγώ που αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχω, έστω κι αν δεν μπορώ να εξηγήσω το Λόγο της Ύπαρξής μου. Και άντε και τελειοποιούμαι εδώ, γίνομαι Ήλιος και Αστέρι, και φτιάχνω νέους πλανήτες και ζωή, και λοιπόν; Προς τι όλα αυτά; Τίνος σχέδια εξυπηρετεί αυτό το Μέγα Έργο;
Δόνηση, Ενέργεια, Κυματισμός, Κύματα Ενέργειας, Συχνότητα, Πυκνότητα, Μαγνητισμός, και λοιπόν; Και τι έγινε που τα γνωρίζω, τα κατανοώ και τα βιώνω όλα αυτά;
Ακούω ήδη τις χαιρέκακες φωνές που κάνω τέτοιες σκέψεις κι αυτοί έχουν βρει την πλήρη κατανόηση των πάντων, στην πολυφαγία, στην μικροπρέπεια, στην αμετροέπεια, στην ευχαρίστηση ότι κανείς άλλος δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει στα μύχια της ψυχής τους. Μόλις όμως το καταλάβει κάποιος και τους το πει, καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος, τρελαίνονται και οδηγούνται στα ψυχοφάρμακα και στα ψυχιατρεία. Στις εγχειρήσεις στομάχου και σπλήνας. Στα καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Στον θάνατο και στην κόλαση των αιώνιων τύψεων.
Άπειρα σύμπαντα, άπειροι κόσμοι, άπειροι βαθμοί μύησης, άπειρα Μυστήρια. Άπειρα, χωρίς πείρα δηλαδή, ονομάζουμε κάθε τι το ακατανόητο και εφησυχάζουμε στην "απειρότητά μας".
Και το Μέγα Ερώτημα παραμένει αμείλικτο: προς τι όλα αυτά; Η μάταιη επανάληψη ενός χαλασμένου μοτίβου σε τι και ποιόν σκοπό εξυπηρετεί;
Απελευθέρωση από τα δεσμά της ύλης.
Απελευθέρωση από τα δεσμά του νου.
Απελευθέρωση από τα δεσμά του πνεύματος.
So fucking what damned?...
Υπάρχω, ωραία.
Μέσα στην απόλυτη ευδαιμονία, ωραία.
Για πάντα, ωραία.
Και λοιπόν; Και τι έγινε λοιπόν;
ΤΙΠΟΤΑ
Έτσι, αφορίσαν όλοι οι "μεγάλοι σοφοί" το γιατί και το διότι. Γιατί "αν η θέληση σταματήσει και αναρωτηθεί γιατί και ψάχνει να βρει το διότι, η θέληση παύει και χάνει τη δύναμή της" και κατά συνέπεια, τη συνέχεια της ύπαρξής της. Είναι το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης που αρνείται να ψάξει να βρει απαντήσεις σε αυτό το γιατί, γιατί δεν υπάρχει απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Είναι μια ερώτηση που δεν μπορεί να απαντήσει ακόμα και ο ίδιος ο Υπέρτατος και Μέγιστος Θεός, ο Απόλυτος Άρχων του Παντός!
Βρίσκομαι Εδώ.
Βρίσκομαι Εκεί.
Βρίσκομαι Παντού.
Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό; Τι σημαίνει αυτό; Ποιός ο σκοπός αυτού;
ΑΓΝΩΣΤΟ
Είναι κακό λοιπόν να σκέφτεται έστω και λίγο, αυτά τα ζητήματα κάποιος;
Το να τα σκέφτεται πού και πού, στον ελεύθερο χρόνο του, αποστασιοποιημένος χωρίς συναισθηματισμούς, δεν είναι κακό. Αν και μετά την πρώτη δεύτερη αναζήτηση, είναι χάσιμο χρόνου.
Αν εμπλακεί όμως το συναίσθημα τότε μπορεί να αποβούν άσχημα για την υγεία του, καθώς θα αδυνατεί να βρει απαντήσεις και όλος ο αγώνας του για τα μικρότερα και τετριμμένα, θα πέφτουν και θα χάνουν την αίγλη τους, υπό το βάρος των αμείλικτων και αναπάντητων ερωτημάτων, του, γιατί γίνονται όλα αυτά;
"Ας πάει στο διάολο λοιπόν το γιατί" και το διότι και ας ξαναγυρίσουμε στους μικρούς ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι μεγάλοι λόγω του τραπεζικού τους λογαριασμού, ή ιδεών που πλασάρουν ως οι μόνες και απόλυτα ενδεδειγμένες για κάθε περίπτωση οικονομίας της αγοράς. Με αυτούς τι θα κάνουμε; Ως πότε θα αφήνουμε τα μπάζα της ανθρώπινης ύπαρξης να επιπλέουν σαν φελλοί στον αφρό της μολυσμένης από τα σκουπίδια θάλασσας και δεν μπορούμε πλέον να κολυμπήσουμε και να χαρούμε το ήλιο το καλοκαίρι; Θα πρέπει να περιμένουμε να κρυφτεί ο ήλιος πίσω από μια γκρίζα και μαύρη ομίχλη από τα καυσαέρια, να μάθουμε να αναπνέουμε και να ζούμε, μεταλλαγμένοι, μέσα σε τέτοια περιβάλλοντα; Δεν μας δείχνουν ήδη τα μεγάλα αδέλφια μας, ο Ήλιος και η Γη, ότι το έχουμε παραξηλώσει; Ορίστε θρησκείες να αλληλοσφάζεστε. Ορίστε "πολιτισμούς" να σας πνίγουν με την τεχνολογία και τις αρρώστιες. Πάρτε να 'χετε λαμόγια αδέλφια, φωνάζουν ο Ήλιος και η Γη, πλέον...
Κι εγώ; Τι κάνω εγώ; Τι μπορώ να κάνω εγώ; Μπορώ να αλλάξω τα μυαλά 7.777.777.777 αποτυχημένων ψυχών τε και σωμάτων; :) Δεν θα έρθουν άλλες αποτυχημένες ψυχές μετά να ξαναχαλάσουν αυτά που εγώ με τόσο κόπο και μόχθο έχτισα;
Εγώ δεν θα κάνω τίποτα. Μόλις εγώ αναχωρήσω από δω, από τούτον τον πλανήτη, θα με "διεκδικήσουν" για δικό τους, θρησκείες, στοές, αναρχικοί, εθνικιστές, και κάθε πικραμένος... :) και θα σφαχτούν στο όνομά μου.
Έτσι γινόταν πάντα, τουλάχιστον μέχρι τώρα, και δεν παρατηρώ να έχει αλλάξει κάτι στις μέρες μας.
Εγώ θα πάω σε ένα πιο αιθέριο κόσμο, ίσως στο Δία, ίσως στον Ήλιο, και θα συλλογάμαι ή θα αισθάνομαι εκεί, "γιατί όλα αυτά"; Και τότε ίσως λάβω και τις απαντήσεις για το Μέγα Σχέδιο και το Μέγα Έργο του Χτίστη ετούτου του Κόσμου.
Μα πως τα γράφω έτσι; :) ακούω κάτι "φωνούλες" μέσα μου :) :) :) :) :) :) :) ... Ποιός νομίζω ότι είμαι τέλος πάντων και απεμπολώ τους πάντες και τα πάντα ανερυθρίαστα; :) :) :) :) :) :) :) ...
Τι να κάνουμε; Σήμερα δεν είχα ποιητική διάθεση... :) :) :) :) :) :) :) ...
Ίσως αν έγραφα κανά τέρορ μούβι θα ήταν καλύτερα. Δεν θα 'διωχνα και πιθανούς πελάτες, που διαβάζοντας τέτοια σαν τα παραπάνω, αλλάζουν πεζοδρόμιο τρομαγμένοι κι αλαφιασμένοι από το... δαίμονα που μπλέξανε... :) :) :) :) :) :) :) :) ...
ΙΑΣΠΙΣ 2020-02-22 11:38:35 (UT)
7.777.777.777 έγραφα παραπάνω :) και να πού βρισκόμαστε τώρα σε πραγματικό χρόνο:
Από τη σελίδα https://www.worldometers.info/
Όχι τόσο μακριά από το 7*10=70=7
Το 7 όμως είναι σημείο ανισορροπίας στο Δέντρο της Ζωής. Είναι η προσέγγιση της Αφροδίτης από την ακόρεστη επιδίωξη της σεξουαλικής ηδονής. Η Ατραπός της ΧVΙΙΙ Σελήνης από το 10 στο 7.
Αν προχωρήσουμε στο 8*10=80=8 (8.888.888.888 παγκόσμιος πληθυσμός) με τη βοήθεια του Ερμή και της Επιστήμης, θα φτάσουμε απλώς στο άλλο άκρο. Ανισορροπία πάλι, ΧΧ Η Τελευταία Κρίση (Αιών), που μάλλον έχει να κάνει με ένα γενικευμένο πόλεμο.
Ο Μόνος Σωτήριος Δρόμος όμως είναι η Επιστροφή στο 6*10=60=6 δηλαδή στα 6.666.666.666 πληθυσμός. Η Ατραπός που συνδέει το 7 με το 6 είναι η ΧΙΙΙ Θάνατος, που όπως έχω ξαναγράψει ήδη από την αρχή του έτους, μπορεί να πραγματοποιηθεί "είτε με το καλό, είτε με το κακό". Δηλαδή με ελάττωση των γεννήσεων στους τόπους που είναι υπερβολικοί οι αριθμοί.
Εδώ καταλαβαίνουμε ότι για την Εποχή μας, ο πληθυσμός της Γης πρέπει να σταθεροποιηθεί ανάμεσα στα 6 με 7 δισεκατομμύρια, και όταν πλησιάζουμε στο ένα από τα δύο άκρα, και ειδικά στο άνω άκρο, στο 7, θα πρέπει να επιβάλλονται πολιτικές που εμποδίζουν την ραγδαία και αλόγιστη ανάπτυξη του πληθυσμού.
joker 2021-09-09 20:28:15 (UT)
"βρέξει κώλο φάει μπαρμπούνι μπάρμπα :)", είπα σε κάποιον αριστοκράτη κάπου κάποτε προχτές :) :) :) :) :) ... αλλά δεν ξέρω πώς το πήρε :) ελπίζω μόνο να μην το πήρε πολύ σοβαρά... :) :) :) :) :) :) ...