Ο Αιώνιος Πόλεμος
Κώστας Τόλης
2018-01-27
2018-01-27
Τα διαχρονικά αίτια του Αιώνιου Πολέμου και πότε θα τελειώσει.
Όπως δεν βλέπουμε τη δύναμη που ο μαγνήτης ασκεί για να τραβήξει κοντά του το σίδερο, έτσι δεν βλέπουμε και το φως που έχουμε μέσα μας, που έλκεται από τον μαγνήτη-ήλιο. Αυτοί που έχουν πολύ φως μέσα τους, έλκονται ευκολότερα κι αυτοί που έχουν λίγο, λιγότερο.
Μέχρι τώρα πίστευα ότι αν θέλεις να αλλάξεις ουσιαστικά και πραγματικά τον κόσμο, πρέπει να γίνεις ισχυρό Φως-Μαγνήτης, ώστε να έρχονται τα πλήθη γύρω σου σαν τις μύγες και να σε ακούν αποσβολωμένα (και αποβλακωμένα) ό,τι κι αν λες...
Αλλά υπάρχουν και placebo (ψεύτικοι) μαγνήτες, π.χ. ο Χίτλερ. Αυτός επειδή ο ίδιος δεν είχε κανένα μαγνητισμό, χρησιμοποίησε αρχέτυπα σύμβολα (Σβάστικα, συμβολίζει την Πρώτη Αρχή, το Πρώτο Αίτιο, το Μπιγκ Μπανγκ), που έχουν το δικό τους ισχυρό μαγνητισμό στη μνήμη της ανθρωπότητας για την καταγωγή της και κατεύθυνε τις μάζες μέσω της μαγνητικής δύναμης αυτών των αρχέτυπων συμβόλων (αφού τους έντυσε όλους ομοιόμορφα και τους στόλισε με τη σβάστικα, δηλαδή δεν μπορούσε να τους υπνωτίσει αφού δεν είχε μαγνητισμό, αλλά τους έβαλε να αυτοϋπνωτίζονται με τη χρήση των συμβόλων που ήταν παντού και στα ρούχα τους ακόμα). Αντίστοιχα η ΕΣΣΔ χρησιμοποίησε το Δρεπάνι, που εκτός από γεωργικό εργαλείο, είναι και το σύμβολο του Χάρου-Χρόνου-Κρόνου και το Σφυρί του (εργάτη σιδηρουργού Θεού της βαριάς βιομηχανίας) Ήφαιστου, με το Άστρο από πάνω να Φωτίζει και να θυμίζει (αναμνηστικά αλλά χωρίς νόημα όπως αποδείχτηκε...) την καταγωγή μας εκ του Φωτός-Πυρός. Τόσο στη ναζιστική Γερμανία, όσο και στην ΕΣΣΔ, υπήρχε πολύ Κόκκινο χρώμα, το χρώμα του Πολεμιστή Θεού Άρη.
Δεν εμφανίζονται placebo μαγνήτες σε όλες τις Εποχές παρά μόνο σε αυτές που η ηθική κατάπτωση των κοινωνιών έχει πέσει κάτω από το επιτρεπτό όριο. Η κατάπτωση αυτή προήρθε από τη σύγκρουση της θρησκείας με την επιστήμη, καθώς, ανένδοτες και οι δύο στο δογματισμό τους, τραβήξαν στα άκρα την κατάσταση του κόσμου ολόκληρου. Προήρθε δηλαδή από τη στιγμή που οι άνθρωποι εξελίχθηκαν τόσο, ώστε απαίτησαν τις αποδείξεις για τα θαύματα των ιερών γραφών όλων των θρησκειών. Οι άνθρωποι απαίτησαν και ήταν και είναι έτοιμοι να καταλάβουν τα Ιερά Μυστήρια, αλλά οι θρησκείες έχουν ξεχάσει τι είναι τα Ιερά Μυστήρια κι έτσι απλώς θεατρινίζουν μη πιστεύοντας οι ίδιες την αλήθεια τους. Και ακόμα, η Δύναμη που είχαν αποκτήσει οι θρησκείες πάνω στις μάζες, ήταν τόσο γλυκιά και λάγνα που θέλαν να την κρατήσουν και να την μεγαλώσουν, άλλη μια απόδειξη δηλαδή ότι είχαν ξεχάσει την καταγωγή τους και το ρόλο που έπρεπε να επιτελούν. Διωγμοί και πυρές σε ανυποψίαστα θύματα στο βυζάντιο και το μεσαίωνα, επαναστάσεις στην Αναγέννηση και τη Βιομηχανική Εποχή, παγκόσμιοι πολέμοι στον 20ο αιώνα. Η θρησκεία με το που απέκτησε δύναμη και πυγμή πάνω στις μάζες, άρχισε να έχει αυτό που λέμε "διαστροφή της εξουσίας" και εκφυλίστηκε γρήγορα. Η επιστήμη, από την άλλη, εξαιτίας ακριβώς των διωγμών που προηγήθηκαν του Διαφωτισμού, απέρριπτε δογματικά κάθε τι θρησκευτικό, μυστικιστικό και μεταφυσικό. Αργότερα θα διαπίστωναν και οι δύο ότι λένε τα ίδια πράγματα, απλώς με διαφορετική αφήγηση, αλλά η λαγνεία για την πρωτοκαθεδρία, για τα Σκήπτρα της Γνώσης και της Εξουσίας, τους οδήγησε στα άκρα, με αποτέλεσμα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και, απ' ότι φαίνεται, συνεχίζεται ακόμα...
Τώρα πιστεύω ότι αν θέλουν να αλλάξουν κάτι στον κόσμο, τύποι σαν κι εμένα, που ούτε νωρίς παντρεύτηκαν, ούτε νωρίς καλογέρεψαν, πρέπει να βρουν τρόπο και χρήματα να χτίσουν ορφανοτροφεία* παντού (στην ύπαιθρο). Και μέσα σε αυτά τα ορφανοτροφεία τα παιδιά θα δημιουργούν τον νέο κόσμο μόνα τους, χωρίς την επέμβαση των μεγαλυτέρων, παρά μόνο όταν εκδηλώνονται επιθετικές συμπεριφορές θα επεμβαίνουν οι μεγαλύτεροι και δοκιμάζοντας πάντα ήπιους τρόπους, θα μεταλλάσσουν "αλχημικά" την επιθετική (από τα γονίδια, από τα βιώματα, δεν έχει σημασία), ιδιοσυγκρασία και ψυχοσύνθεση του παιδιού σε δημιουργική. Και υπάρχουν τρόποι γι αυτό, όσο το υλικό (της Ψυχής του Αριστοτέλη), είναι ανόθευτο, αγνό και εύπλαστο, ακόμα!
Οι παρόμοιες σκέψεις του Πλάτωνα πάνω στο ίδιο θέμα, όπως περιγράφονται τουλάχιστον στον Τίμαιο, που έχω διαβάσει, δεν είναι για σήμερα, αν και σήμερα, μεγάλα τμήματα αυτής της αφήγησης του Πλάτωνα, τα εφαρμόζουν οι τράπεζες (και άρα όσοι δουλεύουν γι αυτές, τα κράτη δηλαδή), και κυριολεκτικά, μιας και ο Τίμαιος είναι εκδόσεις Άλφα Μπανκ, αλλά και μεταφορικά, με το εκλογικό πανηγυράκι, που η νοθεία συνειδήσεων (και δέντρων ενίοτε...) εκλέγει κυβερνήσεις και οι λαοί το πιστεύουν, γιατί είναι αδύνατα όντα και χαρακτήρες, για να παλέψουν να το αλλάξουν. Ζούμε δηλαδή το όνειρο του Πλάτωνα για την ιδανική διακυβέρνηση τουλάχιστον, μέχρι να φτάσουμε στην Ιδανική Πολιτεία. Όμως το όνειρο αυτό παρακράτησε και έσβησε, γιατί ο Πλάτωνας σκεφτόταν για λαούς πολύ πιο υπανάπτυκτους, από ότι οι σημερινοί, που πολεμούσαν διαρκώς ο ένας τον άλλον, και οι έλληνες στα διαλλείματα της μάχης, έχτιζαν παρθενώνες.
Ουσιαστικά ο Πλάτωνας δεν είχε σωστό σχέδιο για τη διαμόρφωση των παιδιών, θεωρώντας ότι η άγρια και βίαιη Ψυχή μερικών, δεν μπορεί να δαμαστεί και με πλάγιους τρόπους, έλεγε, ότι θα έπρεπε να τα κατευθύνουν αυτά τα παιδιά στις σκληρές δουλειές, χειρονακτικές δηλαδή. Αυτό όμως, οδηγεί σε άλλες επιπλοκές, καθώς η σκληρή εργασία προκαλεί επαναστάσεις. Τη βιαιότητα μπορούμε να τη μεταλλάξουμε σε δημιουργία, μαθαίνοντας π.χ. στο παιδί να παίζει χέβι μέταλ μουσική, να παλεύει στους ολυμπιακούς αγώνες, να γίνει άριστος πολεμιστής για να υπερασπιστεί τα ιερά και όσια του Δικαίου, στην υπό πάντα διαμόρφωση και εξελισσόμενη κοινωνία μας. Άλλωστε οι μηχανές ήδη έχουν βγάλει πολλούς χειρονάκτες εκτός παιχνιδιού και θα τους βγάλουν όλους σε σχετικά σύντομο χρόνο.
Σήμερα, όλα αυτά, έχουν τελειώσει, τουλάχιστον στα χαρτιά. Η δουλεία ως επί το πλείστον έχει πάψει και σκλάβοι γίνονται με τη θέλησή τους, όσοι χτυπάνε τις κάρτες των αφεντικών τους. Μην πουλάς την εργασία σου υπερυποτιμημένη για να φας. Φύτεψε μηλιές παντού για να φας και κάτσε από κάτω :) και πολέμα όποιον σε εμποδίζει. Αλλιώς, είσαι άξιος της μοίρας σου. Δεν θα στα ανοίξει τα μάτια το Μήλο για να δεις το καλό και το κακό, τη ντροπή και τη συστολή σου, που όσο την κρύβεις, τόσο πιο λάγνα γίνεται. Θα στα κλείσει τα μάτια το Μήλο, να μη βλέπεις τίποτα. Κι αν έχεις ανησυχίες, βάλε και καμιά κανναβουριά δίπλα να 'σιώσεις, να 'ρθεις στα ίσα σου, στα κέφια σου και στα μεράκια σου. Τι ποδοπατάς σταφύλια σα μανιακός; Φάε σταφύλια δίπλα στα ποτάμια, βγαίνουν μόνα τους. Και σύκα να γλυκάνουν τα χείλη σου. Για να πειράζεις γλυκά τις κοπελιές που λούζονται στις λίμνες. Χωρίς να χρειάζεται να πηγαίνει ο νους σου στο πονηρό. Γιατί δεν υπάρχει καμία πονηριά ούτε στην αγάπη, ούτε στον έρωτα, ούτε στην απόλαυση. Τις καπότες μόνο μην ξεχνάς, γιατί θα στερέψουν τα ποτάμια και οι λίμνες, αν παραγίνουμε πολλοί... Θα μαραθούν οι σταφυλιές και οι συκιές και οι κοπέλες θα κυλιούνται σε βούρκους αντί σε λίμνες. Αλλά επειδή οι καπότες όπως είπαμε σε προηγούμενο διήγημα, δεν κάνουν δουλειά... και με το χέρι γίνεται η δουλειά, και με το στόμα και φτου φτου φτου ύπαγε οπίσων μου σατανά, και από πίσω γίνεται η δουλειά... και είναι πιο γλυκά έτσι. Γιατί από μπροστά, είναι για Άλλη Δουλειά... Και αυτή την Άλλη Δουλειά, το να κάνεις απογόνους δηλαδή, να ψάξεις μέσα σου βαθειά, γιατί θέλεις να κάνεις απογόνους, προτού τους κάνεις και μετά δεν ξέρεις τι να τους κάνεις και τι να κάνεις μ' αυτούς και την πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι που δεν φταίμε και σε τίποτα, έτσι;
Ο Χριστός είπε: "είμαι ψαράς ανθρώπων", δεν είπε, είμαι βιομήχανος :) Αλλά δεν το εξήγησε στους πολλούς και οι λίγοι που το κατάλαβαν, ψαρεύουν τα λεφτά των άλλων, στο Θείο Όνομα Του... Βρέφους; :)
Και δεν το εξήγησε επειδή δεν θα πολεμήσεις "Ανθωπάκο", ουπς! "Βρέφος" ήθελα να πω :) και θα πρέπει να σου βρούμε ένα μαντρί να σε μαντρώσουμε και να σου βρούμε και κάτι να ασχολείσαι, γιατί είσαι εξωφρενικά επικίνδυνος, όταν δεν έχεις τι να κάνεις και αντί να αρχίσεις να σκέφτεσαι, κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι, και ζηλεύεις τους άλλους, γιατί εσύ είσαι ανίκανος να παράγεις δική σου σκέψη και έργο, ούτε μόνος σου, ούτε παρέα με πολλούς άλλους της ίδιας συνομοταξίας. Και δεν σκέφτεσαι γιατί το νιονιό σου είναι στα γεννητικά σου όργανα κι όχι στο κεφάλι σου και στην καρδιά σου που θα έπρεπε να είναι. - Β. Ράιχ** δεν θα πεθάνεις ποτέ... :)
Αντί για κορίτσια να λούζονται στον ήλιο και στις λίμνες, φτιάξαμε κολυμβητήρια με νέον φωτισμό... Οποία πρόοδος ε; Και πληρώνουμε για να μπούμε μέσα να πάρουμε μάτι. Έτσι, σάρκα πάνω στη σάρκα, φάτε σάρκα μάτια και αυτιά περίδρομο... πλουτς, έκανε ένα βότσαλο που έπεσε στη λίμνη. Πλουτς πλουτς, κάνεις κι εσύ, καθώς προσπαθείς να βγεις στην επιφάνεια για να ανασάνεις. Ψάρακας ξεκίνησες 2000 χρόνια πριν, ψάρακας παρέμεινες... "Θείο Βρέφος"...
Ευτυχώς για μένα βρέφος, έζησα και πίσω και είδα. Είδα την ορεινή και άγρια Ήπειρο και έζησα και φιλήθηκα με τη γη όσο χρειαζόταν, για να μη δελεάζομαι από τη βλακεία σου.
Χριστέ μου, ευτυχώς σήμερα, δεν ψαρεύουμε τους λίγους πλησίον μας, με κίνδυνο να μας σταυρώσουν για ειδωλολατρεία. Σήμερα ψαρεύουμε στους ωκεανούς του ιντερνΈτ :) και μεταλλάσσουμε αλχημικά τον Αέρα και το Φως σε Χρήμα, και δόξα το Θεό :) κάπως τη βολεύουμε, μιας και δεν έχουμε μεγάλες απαιτήσεις, όπως αυτοί που τρέχουν μια ζωή και δε φτάνουν ποτέ και πουθενά... Κι αν σε ρωτήσει κανένας κακεντρεχής σήμερα, τι δουλειά κάνεις; να του πεις: Δουλεύω Τον Κόσμο! :) Τώρα βέβαια αν άρχισες τώρα τελευταία και ασχολείσαι με τη γλυπτική, μπορείς να πεις και Σμιλεύω Τον Κόσμο, αλλά δεν νομίζω ότι θα τα χαλάσουμε εκεί, ε; Άλλος τον σμιλεύει, άλλος τον λαξεύει, άλλος τον μπογιατίζει και ο πιο έξυπνος απ' όλους παίζει μουσική για όλους τους υπόλοιπους, για να δουλεύουν μετά μουσικής, χορευτικά και χαρούμενα. Ναι, δεν είναι και τόσο κακό να είσαι χαρούμενος. Μια απόφαση είναι όλα. Την παίρνεις και λες, ζαμάν φου και κυρελέησον :)
Ο Αιώνιος Πόλεμος λοιπόν, θα λήξει, όταν η πλειοψηφία των μαζών, αρχίσει να σκέφτεται με το πάνω κεφάλι και το χέρι στην καρδιά :)
Όσο γι αυτούς που ήδη σκέφτονται με το πάνω κεφάλι και το χέρι στην καρδιά, ο πόλεμος δεν υπήρξε ποτέ!
------------
* Ορφανοτροφεία γιατί όπως έγραψε κι ο Μπουκόφσκι, "είναι αργά για το γέρικο σκυλί να μάθει νέα κόλπα"...
** Άκου Ανθρωπάκο - Βίλχελμ Ράιχ - Επίλογος
Άσχετα από όσα μου έκανες και θα μου κάνεις, αν θα με δοξάσεις ως ιδιοφυΐα ή θα με κλείσεις για τρελό στο ψυχιατρείο, αν θα με λατρέψεις σαν σωτήρα ή θα με βασανίσεις για κατάσκοπο, αργά ή γρήγορα η δυστυχία σου θα σε υποχρεώσει να συνειδητοποιήσεις ότι ανακάλυψα τους νόμους που διέπουν την ενέργεια της ζωής και σου έδωσα ένα εργαλείο με το οποίο μπορείς να κουμαντάρεις τη ζωή σου με τη συνειδητή πρόθεση που μέχρι σήμερα εφάρμοσες μόνο στο χειρισμό των μηχανών. Υπήρξα πιστός μηχανικός του οργανισμού σου. Τα εγγόνια σου θα ακολουθήσουν τα χνάρια μου και θα γίνουν σοφοί μηχανικοί της ανθρώπινης φύσης. Εγώ σου άνοιξα το αχανές βασίλειο της ζωντανής ενέργειας που ρέει μέσα σου, την κοσμική σου ουσία. Αυτή ήταν κι η μεγάλη μου ανταμοιβή.
Όσο για τους δικτάτορες και τους δυνάστες, τους πανούργους και τους κακοήθεις, τα όρνια και τις ύαινες, τους απευθύνω τα λόγια τούτα που έγραψε ένας αρχαίος σοφός:
Στέριωσα το Λάβαρο λόγων ιερών σε τούτον
εδώ τον κόσμο.
Κι όταν πια ο φοίνικας θα έχει μαραθεί
Κι ο βράχος γίνει σκόνη,
Όταν οι αστραφτεροί μονάρχες
Θα ‘χουν εξανεμιστεί, σαν τη σκόνη των φύλλων
του φθινοπώρου,
Μετά από κάθε κατακλυσμό Χιλιάδες Κιβωτοί θα μεταφέρουν το λόγο μου:
Θα υπερισχύσει.