Το Μυστήριο του Θανάτου
Κώστας Τόλης
2018-01-24
2018-01-24
Έπεσε Μαύρη οθόνη σήμερα, κάνω απεργία σκέψης :)
Όπως λέει κι ένα ανατολίτικο ποίημα, οι σκέψεις είναι, σαν μια ταραγμένη από τους ανέμους λίμνη. Για να δούμε όμως το φεγγάρι να καθρεφτίζεται στη λίμνη, πρέπει να πάψει ο άνεμος. Και για να το διευκρινήσουμε, αν θέλουμε να δούμε την Ουσία, πίσω από τις σκέψεις-λέξεις, πρέπει να πάψουμε τη σκέψη, δηλαδή να την ηρεμήσουμε, ώστε να μπορεί να εμφανιστεί στη λεία επιφάνεια του νερού, το φεγγάρι-ουσία.
Αλλά όπως φαίνεται, απεργοσπαστικές σκέψεις εισέβαλλαν απρόσμενα πάλι και προσπαθούν να χαλάσουν την απεργία σκέψης, που με τόσο κόπο και αγώνα, προσπαθούν να κρατήσουν οι εργάτες :)
Και πάνω που οραματιζόμουν τις ακτίνες του ήλιου να διαμορφώνουν τον κόσμο μας. Φανταζόμουν δηλαδή τον Ήλιο σαν μαριονετοπαίχτη, τις ακτίνες του σαν κλωστές που συνδέονται με τις μαριονέτες, οι οποίες μαριονέτες είμαστε εμείς. Και σκεφτόμουν, εμείς σκεφτόμαστε και κάνουμε ότι κάνουμε, ή ο Ήλιος δεν έχει τι να κάνει και παίζει μαζί μας; Μπήκαν οι απεργοσπάστες της σκέψης και προσπαθούν να σπάσουν την απεργία. Που όμως, τελικά, κρατάει, έστω και με διαλλείματα. :)
Και τελικά, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι, ότι ο Ήλιος επεμβαίνει, μόνο όταν τα κάνουμε τόσο μαντάρα, που διαταράσσουμε το Έργο του, με τις γελοίες, αλλά και επικίνδυνα αυτοκαταστροφικές, πράξεις μας.
Και δεν είναι μόνο ο Ήλιος μαριονετοπαίχτης, είναι και η Γη. Γιατί ακτίνες φεύγουν και από τον πυρήνα της γης και συνδέονται με τον καθένα από μας. Ίσως τελικά, αυτό το πυρ που βρίσκεται στον πυρήνα της γης, να ονομάζουν Κόλαση, όποιοι πιστεύουν στην κόλαση. Κι αν τώρα ακολουθώντας αυτό το συλλογισμό, πούμε ότι στον Παράδεισο πάνε αυτοί που κατά το θάνατό τους έλκονται πιο δυνατά από το Ήλιο και στην Κόλαση αυτοί που έλκονται πιο πολύ από τα έγκατα της Γης, μάλλον δεν θα πέσουμε και πολύ έξω. Σε κάθε περίπτωση πάντως, Φως παραμένουμε, μόνο που στην περίπτωση της καθόδου στη Γη, θα μείνουμε περισσότερο εγκλωβισμένοι εκεί και θα πρέπει να δώσουμε μάχη εκεί, να βρούμε τους δρόμους που οδηγούν στα ηφαίστεια, για να ξαναβγούμε έξω. Το μόνο κακό με αυτό τον συλλογισμό είναι πάντως, ότι ενώ φαντάζει λογικός, δεν μπορεί να αποδειχτεί κατά κανένα τρόπο :) Και το ακόμα πιο πιθανό είναι, ο συλλογισμός αυτός να προέρχεται από τους προγόνους μας, που θέλοντας να δώσουν έμφαση στον αγώνα του καλού ενάντια στο κακό, απειλούν τους κακούς με την Αιώνια Κόλαση, που βρίσκεται όπως δείξαμε στο κέντρο της γης.
Παρόλα αυτά, η υποψία παραμένει, γιατί το Φως που μας συνδέει τόσο με τον Ήλιο, όσο και με τη Γη, είναι ανεξιχνίαστο ως προς τη συμπεριφορά του και τη σχέση του μαζί μας, στους μη φωτισμένους τουλάχιστον. Άρα, δεν είναι καθόλου απίθανο, και όπως δείξαμε φαντάζει απόλυτα λογικό, να ισχύει αυτή η θεωρία.
Κι αν ισχύει αυτή η θεωρία, μαύρο φίδι που έφαγε τους "άπιστους", δηλαδή αυτούς που εγκληματούν εν γνώση τους και έχουν απωλέσει τη συνείδησή τους.
Και αφού τελικά η απεργία σκέψης όπως φάνηκε, δεν κράτησε ούτε μια ώρα, και οι σκέψεις συνεχίζουν να βομβαρδίζουν, ας καταλήξουμε κάπου, για να πάμε και για ύπνο επιτέλους :)
Καταλήγουμε λοιπόν, με καινούργιες σκέψεις τώρα, ότι μια Ακτίνα από τον Ήλιο, συνδέεται με το Κέντρο της Γης και κάπου στην επιφάνεια της Γης, γεννάει εμάς και τα άλλα έμβια, δηλαδή ζωντανεύει την επιφάνεια της γης, ενώ ταυτόχρονα συνδέεται και με το κέντρο της. Τα ζωντανά έμβια λοιπόν όντα, πρέπει να κρίνουν μόνα τους, προς τα πού θέλουν να συνεχίσουν, ανάλογα με τη συμπεριφορά τους, καθώς όπως είπαμε και πολύ παραπάνω, αν πολυζαλίζουμε τόσο τον ήλιο, όσο και τη γη, μπορεί και να μας ισοπεδώσει για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, να βάλουμε μυαλό.
Πέραν τούτου, όσοι δεν θέλουν να περάσουν μια "αιωνιότητα" στο κέντρο της γης, μέχρι να ξαναβγούν στην επιφάνεια κατά τύχη από ένα ηφαίστειο, ή να μη βγουν καθόλου, μέχρι να διαλυθεί η γη κάποτε στο πολύ μακρινό μέλλον, πρέπει να είναι "ατέντο και απίκο", δηλαδή σε επιφυλακή και άψογοι στον τρόπο της ζωής τους κάθε στιγμή και λεπτό, στην Ακτίνα που τους συνδέει με τον Ήλιο και με το Κέντρο της Γης, ώστε όταν φτάσει η ώρα τους, να έχουν μεγαλύτερη μαγνητική έλξη προς τον Ήλιο, απ' ότι με τη Γη.* Και ο πρώτος κανόνας για να το επιτύχουν αυτό είναι, να γίνουν χορτοφάγοι. Έτσι και το σώμα τους θα καθαρίσουν και καλές πράξεις θα κάνουν και οι καλές αυτές πράξεις θα αυξήσουν το μαγνητισμό τους προς τον Ήλιο και θα λιγοστέψουν αυτόν προς τη Γη. Και είναι περιττό να πούμε ότι όσο περισσότερο Φως-Ενέργεια έχουμε μέσα μας, τόσο πιο Ευδαιμονικά και χαρούμενα ζούμε, όντας Γνώστες και Κύριοι της κατάστασής μας.
Η Ακτίνα
Νέες θύμησες έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ... Ξεκινάμε με το σφίξιμο στο στομάχι που νιώθουμε κάθε φορά που βλέπουμε ένα νεκρό, κυρίως αγαπημένο μας πρόσωπο. Αυτό το σφίξιμο είναι θεωρητικά ανεξήγητο. Πρακτικά όμως, σύμφωνα με τους Μάγους της Κεντρικής Αμερικής, όπως τους εξερεύνησε ανθρωπολογικά ο Κάρλος Καστανέντα, στην περιοχή γύρω στον αφαλό μας, πάνω κάτω δε θυμάμαι, αλλά εκεί πάντως, υπάρχει μια δέσμη φωτός η οποία μας συνδέει με την Πηγή της Ζωής. Τα ίδια λένε και οι Αποκρυφιστές Δύσης και Ανατολής, όταν αναφέρονται στο Αστρικό Ταξίδι, δηλαδή, ταξιδεύουν με τη Συνείδησή τους πάνω σε αυτή την Ακτίνα όπου θέλουν, αλλά όχι και πολύ μακριά, για να μην κοπεί η Ακτίνα και μείνουν μετέωροι κάπου στο υπερπέραν :)
Το σφίξιμο λοιπόν που νιώθουμε στο στομάχι είναι ο Φόβος και το Ένστικτο Αυτοσυντήρησης και Διατήρησης αυτής της Ενεργειακής Περιοχής, από όπου βγαίνει η Ακτίνα που μας συνδέει με την Πηγή της Ζωής, να μη κοπεί δηλαδή και πεθάνουμε κι εμείς. Που θα κοπεί δηλαδή κάποτε όταν πεθάνουμε κανονικά, αλλά στη θέα του νεκρού, αυτή η περιοχή ασυναίσθητα, αμύνεται και εμείς το νιώθουμε ως σφίξιμο στο στομάχι.
-------------------------------------------------------
Προσθήκη 30-1-2018
* Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει την εξήγηση της Βαρύτητας γενικώς, αορίστως και συγκεκριμένως. Οπότε αν είναι γνωστά καλώς, αν δεν είναι όμως... σημαίνει ότι το Συσσωρευμένο Φως, το Άστρο Ήλιος δηλαδή, με το Συσσωρευμένο Φως που βρίσκεται στο Κέντρο της Γης, λειτουργούν ως Μαγνήτες και γι αυτό το λόγο η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Η επιφάνεια του Αρχικού Φωτός της Γης, όταν αποσπάστηκε από τον Ήλιο, λόγω του Ψύχους, στέγνωσε και δημιούργησε τα πετρώματα και τα μέταλλα κλπ. Με άλλα λόγια, όσα υποθέσαμε παραπάνω, στο αρχικό κείμενο, έχουν επιστημονικές βάσεις και εξηγούν διάφορα, όπως ακόμα και την προέλευση του Χώματος κλπ. δηλαδή ότι όλα είναι Φως, απλώς σε διαφορετικές Ποσότητες και Συχνότητες και από όπου κι αν προέρχονται στο Σύμπαν.